تیک مربوط به Allow 64K FAT Clusters for Windows NT/Windows 2000/XP هر چند که خود برنامه هم آن را پیشنهاد نکرده است اجازه می دهد که ما پارتیشنهایی با کلاسترهای 64 KB درست کنیم که در اینصورت بنا بر توضیح خود برنامه در ویندوزهای NT , 2000 , XP قابل دسترسی می باشد .
در پنجره مربوط به Skip Bad Sector Checks در صورتیکه گزینه ای تیک خورده باشد آن هارد دیسک در هنگام اجرای اعمال Resize/Move, Create, Copy, Format برنامه از پرداختن به کنترل و بررسی بدسکتورهای موجود در هارد دیسک جلوگیری می کند و در نتیجه اعمال ذکر شده سریعتر انجام می شود و لی در عوض ممکن است در صورت وجود بدسکتورهای احتمالی و عدم نشانه گذاری آنها توسط برنامه در آینده در هنگام استفاده از این پارتیشن امکان خرابی داده های ذخیره شده در این بخش وجود داشته باشد .
در پنجره دیگر شما می توانید هارد دیسک خود را به صورت ReadOnly درآورید تا از امکان بروز تغییرات احتمالی در آن جلوگیری به عمل آورید . با ReadOnly نمودن یک دیسک اقدامات مربوط به آن دیسک منتفی می گردد و هیچ عملی را نمی توانید بر روی هارد دیسک مورد نظر انجام دهید .
Set Password
در این بخش شما می توانید برای جلوگیری از سوء استفاده احتمالی از برنامه و یا جلوگیری از استفاده افراد ناشی از برنامه برای برنامه خود پسورد بگذارید .
Exit
با این گزینه از برنامه خارج می شوید . در صورتیکه عملی را Apply ننموده باشید برنامه از شما برای خروج اجازه خواهد خواست
ـ منوی View
همانطور که قبلاً نیز اشاره شد از این منو برای کاستن یا افزودن تولبارها و یا تغییر منظره دید پنجره استفاده می شود . در این منو در مورد آخرین زیرمنو Operations Pending کمی توضیح خواهیم داد :
در این بخش تمام اعمالی که بر روی هارد دیسک انجام داده شده است به ترتیب نشان داده شده است ( در حقیقت شبیه تاریخچه History می باشد ) شما از طریق همین بخش می توانید کارهای انجام شده را اِعمال کنید یا از بین ببرید .
ـ منوی Disk
زیر منوهای این منو با انتخاب نام دیسک ( Disk 1 یا Disk2 ) در بخش لیست پارتیشنها فعال می گردد .
منوی اول Delete All Partitions.. تمام پارتیشن های دیسک انتخاب شده را پاک می کند .
منوی دوم Properties اطلاعاتی در مورد دیسکت انتخاب شده به ما می دهد . در اینجا هم می توانید گزینه هایی همانند گزینه های موجود در بخش Pereferences را مشاهده نمایید .
ـ منوی Partition
Browse از طریق این گزینه شما می توانید بدون خروج از برنامه از اطلاعات موجود در پارتیشن انتخاب شده مطلع شوید .
Move / Resize از طریق گزینه شما می توانید اندازه پارتیشن انتخاب شده را بوسیله نوار لغزنده بالای صفحه یا وارد نمودن اعداد مشخص در فیلدهای مربوط کم یا زیاد کنید . ( قبل از انجام این کار ، باید از طریق گزینه Windows Defragmenter در منوی Partition عمل دفراگ درایوهای مورد نظر را انجام دهید . )
برای Move نمودن یک پارتیشن باید فضایی که برای پارتیشن دیگری اختصاص داده نشده باشد در نزدیکی پارتیشن مذکور وجود داشته باشد . اگر چنین چیزی موجود نباشد پارتیشنی را دارای فضای خالی می باشد کوچکتر نمایید و آنگاه پارتیشنی را که می خواهید Move کنید به آن قسمت خالی که با کوچک نمودن پارتیشن حاصل شده است انتقال دهید . حتماً در نظر داشته باشید که عمل Move را در مورد پارتیشن BOOT یا Active انجام ندهید .
بخش انتخاب مربوط به Cluster size فقط برای سیستم فایل های 16 و 32 می باشد . Cluster size سیستم فایل های NTFS را از طریق منوی Partition . Advanced . Resize Clusters. انجام دهید .
Copy : از طریق این گزینه شما می توانید یک پارتیشن دیگری عیناً و همانند پارتیشن انتخاب شده بسازید . برای این کار شما به فضایی هم اندازه یا بیشتر از فضای پارتیشن انتخاب شده نیاز دارید .

در پنجره مربوطه و در لیست پایین رو دیسکی را می خواهید کار کپی را برروی آن انجام دهید مشخص نمایید .
اگر چنانچه پارتیشنی که کپی نموده اید ظرفیت آن کمتر از ظرفیت فضای آزاد بر روی دیسک است می توانید یکی از گزینه های Beginning of free space ( از ابتدای فضای آزاد ) یا End of free space( از انتهای فضای آزاد ) را به دلخواه خود انتخاب نمایید ، ( پیش فرض برنامه از ابتدای فضای آزاد می باشد ) . اگر چنانچه گزینه مذکور را از انتهای فضای آزاد انتخاب نمودید حتماً باید از نوع سیستم فایل و درست بودن پارتیشن خود مطمئن شده و مقدار فضای باقی مانده نیز قابل دسترسی باشد . در بخش لیست پارتیشنها نیز پارتیشن مربوط را کلیک کنید و کلید Ok را بزنید .
Create :
با این گزینه شما می توانید فضای خالی روی دیسک را پارتیشن بندی نمایید .
ـ گزینه Creat as : که یک لیست پایین رو می باشد دارای دو گزینه Logical Partition ( پارتیشن منطقی ) و Primary Partition ( پارتیشن اولیه ) می باشد .
پارتیشن اولیه برای نصب سیستم های عامل و پارتیشن منطقی برای هر منظوری اعم از ذخیره سازی داده ها و نصب برنامه ها و … می باشد .
(شما می توانید سیستم های عامل خود را بر روی پارتیشن منطقی هم نصب کنید یعنی اینکه اگر پارتیشن اولیه داشتید و خواستید بقیه پارتیشنها را در پارتیشن گسترده به صورت منطقی تقسیم بندی کنید مشکلی برای نصب چند سیستم عامل پیش نخواهد آمد . )
ـ گزینه Partition Type : نیز یک لیست پایین رو می باشد . توسط این گزینه شما می توانید نوع سیستم فایل پارتیشن را مشخص نمایید .
Fat : قابل تشخیص توسط تمامی سیستم عاملها
Fat32 : قابل تشخیص توسط سیستم عامل ویندوز 98 و بالاتر
NTFS : قابل تشخیص توسط ویندوز های 2000 و XP ( NTFS . 04 توسط ویندوز NT قابل شناسایی است )
EXT2 , 3 - swap : سیستم فایل های مخصوص سیستم عامل لینوکس
UnFormatted : یعنی ساختن پارتیشن تنها و اختصاص فضایی برای یک پارتیشن بدون سیستم فایل

در جعبه مخصوص Label می توانید یک لیبل یا نام برای پارتیشن می توانید انتخاب نمایید . این نام می تواند تا 32 کاراکتر الفبایی برای NTFS و 16 کارکتر الفبایی برای EXT2 , 3 و 11 کاراکتر الفبایی برای سایر پارتیشنها باشد .

در بخش SizeBox می توانید اندازه پارتیشن خود را به واحد مگابایت وارد نمایید یا اینکه در روبروی آن درصد فضایی را که می خواهید به پارتیشن مذکور اختصاص دهید را بنویسید .
در بخش Cluster size سعی کنید همان سایز Default را رعایت نمایید تا خود برنامه بر اساس استاندارهای همان سیستم فایل اندازه کلاسترها تعیین نماید .

در بخش Drive Letter نام درایو مربوطه را وارد نمایید یا همان پیش فرض سیستم را قبول کنید .

در فریم مربوط به Position می توانید مشخص نمایید که پارتیشن شما از انتهای فضای خالی تقسیم بندی شود یا از ابتدای فضای خالی .

Delete : از این گزینه برای پاک کردن یک پارتیشن استفاده می شود .

UnDelete : در صورت پشیمانی از پاک کردن یک پارتیشن می توانید از UnDelete استفاده نمایید .
اگر در جعبه گفتگوی ظاهر شده گزینه Delete and Secure Erase را علامت زده باشید ، آن پارتیشن دیگر قابلیت Unerase یا UnDelete خود را که همان بازگرداندن پارتیشن پاک شده می باشد را ازدست خواهد داد . با انتخاب این گزینه تمام آنچه که در پارتیشن مذکور وجود دارد ( داده ها ) از بین خواهد رفت و قابل بازیابی و برگشت نخواهد بود .

Label : توسط این گزینه لیبل و نامی را برای پارتیشن خود انتخاب نموده یا تعویض نمایید .

Format : با این گزینه می توانید یک پارتیشن را با سیستم فایل انتخابی خودتان فرمت نموده و یک نام یا لیبل نیز برای آن انتخاب نمایید .

Convert : با این گزینه می توانید نوع سیستم فایل پارتیشن منتخب را به سیستم فایل دیگر تبدیل نمایید . شما می توانید سیستم فایل های پایین تر را به بالاتر Convert نمایید . اگر بخواهید پارتیشنی را که سیستم فایل آن NTFS می باشد به FAT32 تبدیل کنید باید ابتدا آن پارتیشن را پاک کنید سپس مجدداً با FAT32 پارتیشن بندی نمایید .

Merge : با این گزینه می توانید دو پارتیشن را با هم یکی کنید و به هم پیوند دهید تا یک پارتیشن شوند .

قبل از توضیح درباره پنجره های مربوط به این گزینه ، لازم به چند نکته مهم توجه نمایید :
ـ شما می توانید Fat را با Fatr32 به هم پیوند دهید و NTFS را هم با NTFS با هم متصل نمایید ، یعنی نمی توانید NTFS را به Fat یا FAT32 پیوند دهید . اگر بخواهید یک Fat32 را Ntfs به هم پیوند دهید ابتدا باید Fat32 را به NTFS تبدیل ( Convert ) نمایید سپس Merge کنید . ضمناً نسخه های NTFS هم باید یکی باشد یعنی نمی توانید NTFS . 04 ویندوز NT را با NTFS جدید ویندوز های 2000 و XP پیوند دهید .
ـ با توجه به میزان داده های موجود در پارتیشنهایی که قرار است با پیوند بخورند ممکن است انجام این عمل طولانی شود حتی بیش از یک ساعت نیز طول بکشد . لذا در صورت طولانی شدن عمل ، هرگز کامپیوتر خود را خاموش یا ری استارت ننمایید تا عمل پیوند تمام شود .
ـ هرگز پارتیشنی را که حاوی فایلهای سیستمی می باشد و یا اینکه Compressed ( فشرده شده ) می باشد را با پارتیشن دیگر پیوند ندهید .
ـ پارتیشن های NTFS باید دارای یک ویرایش ( Version ) و ظرفیت کلاستر برابر باشند . برای اطلاع از این وضعیت می توانید با کلیک راست بر روی پارتیشنهای مذکور و انتخاب گزینه Properties ( تب NTFS info ) این دو مورد را با هم بسنجید .

سپس در مرحله اجرا ، در فریم Merge Options پارتیشنی را که می خواهید پیوند بخورد را مشخص نمایید . با انتخاب هر پارتیشن اطلاعات آن پارتیشن در یک پوشه جداگانه بر روی یک درایو دیگر ذخیره خواهد شد که شما می توانید این پوشه یا فولدر را در فریم پاینیی به عنوان NewFolder وارد نمایید . در فریم آخر نوع سیستم فایل پارتیشن جدید را مشخص نمایید و OK را کلیک کنید .

Split : این گزینه برعکس گزینه Merge عمل می کند . با این گزینه شما می توانید یک پارتیشن بزرگ را به دو یا چند پارتیشن دیگر تقسیم نمایید . توجه داشته باشید که این عمل را در مورد پارتیشنی که اکتیو است و یا دارای فایلهای سیستم عامل می باشد انجام ندهید . (قبل از انجام این کار نیز همچون گزینه Move/Resize ، باید از طریق گزینه Windows Defragmenter در منوی Partition عمل دفراگ درایو مورد نظر را انجام دهید . )

در جعبه گفتگو حاصل از کلیک گزینه Split در تب Data شما می توانید فایلها یا فولدرهایی را که می خواهید در پارتیشن جدید قرار گیرند را به پنجره طرف راست ( New Partition ) منتقل کنید . در بخش فوقانی همین قسمت نیز دو گزینه دیگر وجود دارد که می توانید نام لیبل و نوع پارتیشن خود را اعم از Primary یا Logical را انتخاب نمایید .
در تب Size نیز سایز و ظرفیت مربوط به پارتیشن جدید را مشخص نمایید و Ok را کلیک کنید . به یاد داشته باشید که میزان اطلاعات موجود برروی پارتیشن فعلی با پارتیشن هایی که بعداً ساخته خواهد شد سازگاری داشته باشد . یعنی به اندازه معقول باشد که اطلاعات در آن به راحتی جای گیرد .

Properties : پنجره ای که با انتخاب این گزینه گشوده می شود صرفاً اطلاعاتی درباره پارتیشن انتخابی است که می تواند برایتان مفید باشد .
Check for errors : از طریق این گزینه می توانید از اشکالات و ایرادات احتمالی موجود در پارتیشن انتخاب شده مطلع شوید .
MS_ScanDisk : بوسیله این گزینه می توانید برنامه ScanDisk ویندوز خود را برای کنترل اشکالات احتمالی موجود در پارتیشنها فعال نمایید .
Windows Defragmenter: با انتخاب این گزینه می توانید برنامه DiskDefragmenter ویندوز را برای دفراگ نمودن یک پارتیشن فعال نمایید . ( این گزینه را حتماً قبل از اجرای Move/Resize یا Split اجرا نمایید )
Advanced : این گزینه دارای زیر مجموعه چندگانه می باشد که عبارتند از :
1ـ Bad Sectors Retest : برای کنترل مجدد بدسکتورهای احتمالی موجود در پارتیشن .
2ـ Hide Partition : برای مخفی نمودن پارتیشن .
3ـ Resize Root Directory : این گزینه وقتی فعال می شود که شما پارتیشن هایی به صورت Fat16 که مخصوص سیستم عامل منسوخ شده DOS622 می باشد، بر روی هارد دیسک خود داشته باشید . عددی که در New Capacity وارد می شود خودبخود برای مطابقت با سایز کلاسترها روند می شود .
4ـ Set Active : برای فعال و اکتیو نمودن یک پارتیشن به کار می رود . معمولاً این کار را برای پارتیشنهای از نوع Primary انجام می دهند تا قابلیت بوت داشته باشند .( مخصوصاً درایو C: )
5ـ Resize Clusters : با این گزینه می توانید سایز کلاسترها را کم یا زیاد کنید .( کلاستر نوعی واحد ذخیره سازی است . هر کلاستر از تعداد ثابتی سکتور ( 2 تا 8 عدد ) تشکیل می گردد . کلاستر کوچکترین واحدی است که سیستم عامل می تواند آن را مدیریت کند هرچند که خود از سکتور تشکیل گردیده است . )

ـ منوی Tools :
گزینه اول این منو Drive Mapper می باشد . این گزینه هیچ اقدامی درباره ساخت یا پاک نمودن و یا … پارتیشنها ندارد . مهمترین کاری که انجام می دهد این است که در صورتیکه پارتیشنی ( درایوی ) کم یا زیاد گردد مشخصاً برنامه هایی که در آن درایو با نام مشخص نصب شده اند توسط سیستم عامل قابل دسترسی نخواهند بود . زیرا یا درایو جدیدی به مجموعه درایوها اضافه شده است و یا درایوی کم شده است بنابراین نام بعضی از درایو ها تغییر یافته است . اصلاح این آدرسها توسط Drive Mapper انجام شده و آدرس اخیر به آن داده می شود . به عنوان مثال درایو سی دی رام شما G:\ می باشد . اگر شما پارتیشنی به هارددیسک خود اضافه نمایید مسلماً درایو CD_ROM شما H:\ خواهد شد . برنامه هایی که از درایو CD_ROM برای استفاده می کنند و یا سیستم عامل برای تغذیه فایلهای سیستمی خود هنگام نصب برنامه های جدید از درایو مربوط می خواهد حتماً باید آدرس آنها تعویض شود و این کار سنگین توسط Drive Mapper انجام می گردد و یا مثال دیگر اینکه . فرضاً شما تعدادی از برنامه ها را در درایو E: نصب نموده اید و از طرفی درایو D: را با برنامه PartitionMagic به قسمت تقسیم نموده اید (Split ). با این کار نام درایو E: به F: تبدیل می شود و برنامه های نصب شده در این درایو توسط سیستم عامل در آدرس درایو E:\… قابل دسترسی نخواهد بود . بازسازی و بروز آوری این آدرسها توسط Drive Mapper انجام می شود .
گزینه دوم BootMagic Configuration می باشد . برای فعال شدن این گزینه باید آن را جداگانه از روی سی دی نصب برنامه MaigicPartition 8.0 در دایرکتوری BTMagic \ setup \ setup.exe نصب کنید . با این گزینه شما می توانید برای اجرای چند سیستم عامل بر روی سیستم خود اقدام کنید . این کار به کمک پنجره اصلی برنامه که ساده و گویا است انجام می شود . BootMagic برنامه ای همانند SYSTEM COMMANDER می باشد که کار مدیریت بوت چندگانه را با ایجاد منوهای بوت انجام داده و حق انتخاب سیستم عامل دلخواه را به کاربر می دهد .
گزینه سوم Creat Rescue Disks می باشد که بوسیله آن می توانید دیسکت استارت آپ یا ریسک دیسک BootAble برای خود بسازید تا در مواقع مورد نیاز از آن استفاده نمایید .

ـ منوی Tasks :
اغلب گزینه های این منو قبلاً توضیح داده شده است . فقط به گزینه هایی که قبلاً توضیح داده نشده بسنده می کنیم .
گزینه Creat New Partition یعنی ساختن یک پارتیشن جدید .
گزینه Creat Backup Partition برای ساختن یک پارتیشن مخصوص برای گرفتن پشتیبان از داده ها استفاده می شود . با ساختن این پارتیشن Datat Keeper برنامه بطور اتوماتیک در پشت صحنه اجرا شده و از اطلاعات شما در درایو Backup پشتیبان نگه می دارد .
گزینه Install Another Operating System برای نصب یک سیستم عامل دیگر به کار می رود .
گزینه Resize Partitions برای تغییر دادن اندازه پارتیشنها به کار می رود .
گزینه Redistribute Free space برای این است که شما بخواهید فضای خالی باقیمانده را بین پارتیشنهای ایجاد شده به طور مساوی تقسیم بندی نمایید .
گزینه Merge Partitions برای پیوند دادن دو یا چند پارتیشن به کار می رود .
گزینه Copy Partition برای ایجاد یک پارتیشن همسان با یک پارتیشن ایجاد شده به کار می رود .

ـ منوی Help :
از این منو می توانید همانند Help سایر برنامه ها استفاده نمایید .
قابل توجه است بدانید که در صورتی که تحت یک سیستم عامل به نحوی از برنامه استفاده کنید که تمام پارتیشنهای هارد دیسک ( حتی پارتیشن ACTIVE ) را نیز پاک کرده و از نو پارتیشن بندی نموده باشید پس از عملی ( APPLY ) نمودن تغییرات ، برنامه از شما Restart نموده و به صورت اتوماتیک کامپیوتر را بوت نموده و تغییرات را ایجاد خواهد کرد .
یادآور می شود که بعضی از گزینه هایی که شرح داده شد در هنگام کلیک راست بر روی پارتیشنها نیز ظاهر می گردد .
نکته آخر این که در هنگام استفاده از این نرم افزار هرگز بدون فکر و تأمل اقدامی را انجام ندهید زیرا فوق العاده خطرناک است اما در صورت موفقیت نتایج بسیار بسیار شیرینی خواهد داشت .
موفق باشید .